GÖRSEL SANATLAR DERSİNDE ÇİZGİNİN KULLANIMINA YÖNELİK BİR EYLEM ARAŞTIRMASI
GÖRSEL SANATLAR DERSİNDE BİR EYLEM ARAŞTIRMASI
DOI:
https://doi.org/10.51242/SAKA-TJER.2020.6Anahtar Kelimeler:
Sanat Eğitimi,Görsel Sanatlar,Çizgi,Sanat ElemanlarıÖzet
Çizgi, tarih sahnesinde mağara duvarlarındaki ilk işaretlerden günümüze kadar sanatta en önemli tasarım ilkelerinden biri olmuştur. Bu tasarım öğelerinden biri olan çizgi, içerdiği anlatım gücü ile resmin de en önemli öğesini teşkil eder. Çizgi bir ifade ve iletişim aracı olması ve sanat eğitiminde doğru ve etkili yöntemlerle kullanılması çocuğun yaratıcılığı açısından son derece önemlidir. Çizgi ile ilgili çalışmalar genelde çizgi ve türevlerini bir araya getirerek yapılmakta ve sadece görsel çalışmalarla sınırlı tutulmaktadır. Bu tür çalışmalar çizginin anlatım gücünü sınırlayıp alışılagelmiş ve sadece göze hitap eden çalışmalar olarak devam etmektedir. Dolayısıyla bu çalışma önemli bir anlatım aracı olan çizginin her açıdan ele alınarak öğrencilerin yaratıcılıklarını ön plana alan etkinliklerle içerik analizi temelli bir çalışma olması ve öğrenme sürecine katkıları açısından önemli görülmüştür. Nitel Araştırma yöntemi ile gerçekleştirilen bu çalışma, ortaokul 5.sınıfta okuyan yaklaşık 60 öğrenciyle yürütülmüştür. Araştırmanın veri toplama araçları; öğrencilerle yapılan yarı-yapılandırılmış görüşmelerden, gözlem ve uygulama çalışmalarından elde edilmiştir. Araştırmadan elde edilen bu veriler tümevarımsal içerik analizi ile çözümlenmiştir. Araştırmanın sonuçları öğrenme sürecini desteklediği, öğrencinin yaratıcı anlamda etkin örnekler sunduğunu göstermiştir.
İndirmeler
Referanslar
Albayrak, A. (2012). Günümüz sanatında birincil ifade aracı olarak çizgi ve desen pratikleri. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(32), 1-11.
Bettina P., & Joseph B. (2005). Aslolan çizgidir. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Bigalı, Ş. (1976). Resim sanatı. İstanbul: Yaylacık Matbaası.
Çellek, T.(2014). Temel tasarım sürecinde yaratıcılık. İstanbul: Grafik Tasarım Yayıncılık.
Gezer, Ö.(2006), İlköğretim II. kademede sanat eğitiminde sınıf yönetimine ilişkin bir durum çalışması. Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Güzel Sanatlar Eğitimi Bölümü, Resim-iş Eğt. ABD, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Konya.
Güngör, Ş. (2010). Görsel kompozisyonun bir öğesi olarak çizgi. Güzel Sanatlar Enstitüsü Dergisi, (15), 85-100.
Işıngör, M., Eti, E., & Aslıer, M. (1986). Resim I: temel sanat eğitimi, resim teknikleri, grafik resim. Milli Eğitim Gençlik ve Spor Bakanlığı.
May, R.(2003). Yaratma cesareti. İstanbul: Metis Yayınları.
Ordem, O. A. (2014). Social dialogue and power in children: A Sociological Perspective. Route Educational and Social Science Journal Volume 1(3), 255-274. http://dx.doi.org/10.17121/ressjournal.
Ordem, O. A. (2018). Modernization and popular culture: Views from Turkey. Sociology and Anthropology, 6(7), 609-614.
Ördem, Ö., & Yıldız, F. (2018). Çocukların oyun kavramına yönelik algıları ve düşünceleri.Turkish Studies Social Science., 13(18).1007-1019.
Ordem, A. O. (2020). Türkiye’de çocukluk sosyolojisi. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 16(31), 4469-4492.
Özkartal, M. (2009). Resim sanatinda çizgi ve çizgi ritmi üzerine. Sanat ve Tasarım Dergisi, 1(4), 55-72.
Sengir, S., & Yücel, A. (2016). Temel tasarımda çizgi üzerine. ODTU Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi (Odüsobiad), 6(15), 478-487.
